Het meest eenvoudige geval van refereren betreft publicaties van één auteur. Verwijzingen hiernaar kun je op de volgende manieren in de tekst opnemen:
Jones (2012, p. 37) toonde aan dat . . .
In een onderzoek naar leefstijlen (Jones, 2012, p. 37) . . .
In 2012 toonde Jones (p. 37) aan dat . . .
Het laatste geval komt niet veel voor.
Beide namen moeten steeds genoemd worden. Als de namen in de lopende tekst zijn opgenomen staat er "en" tussen, als ze tussen haakjes staan, moet er een ampersand ("&") tussen.
Hagens en Noordzij (2007) formuleerden onlangs een advies . . .
In een recent advies (Hagens & Noordzij, 2007) . . .
Noem de eerste keer alle namen, de volgende keren alleen de eerste naam gevolgd door et al. (= et alii; et zonder punt en al. met punt).
Eerste keer:
. . . bleek uit onderzoek (Sattler, Brown, Evans, & Cohen, 2011, p. 123).
Volgende keren:
. . . tot deze conclusies (Sattler et al., 2011, p. 123).
Dit mag niet tot verwarring leiden met een andere bron. Als dat wel het geval is, dan zoveel namen noemen dat verwarring is uitgesloten.
Zowel in de eerste als in de volgende bronvermeldingen alleen de eerste naam gevolgd door et al. vermelden.
Brown et al. (2014, p. 7) . . .
Dit mag niet tot verwarring leiden met een andere bron. Als dat wel het geval is, dan zoveel namen noemen dat verwarring is uitgesloten.
Blijf hierbij het jaar vermelden, ook bij herhaalde verwijzingen binnen één alinea.
Soms heeft een publicatie een organisatie als auteur. Vermeld deze dan als auteur.
In de eindrapportage (Sociaal en Cultureel Planbureau, 2010, p. 37) . . .
Bekende afkortingen van namen van organisaties zijn te gebruiken. De officiële regel daarbij is, dat deze afkorting bij de eerste bronvermelding verklaard wordt, en de volgende keren gewoon gebruikt mag worden. In de referentielijst wordt de volledige naam gebruikt.
Eerste keer:
De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid [WRR] (2010) publiceerde een studie waarin . . .
Volgende keren:
. . . zoals te lezen valt in het rapport (WRR, 2010).
Als er geen persoonlijke of institutionele auteur is, wordt verwezen met de eerste twee of drie woorden van de titel. Om de titels van artikelen worden aanhalingstekens gezet, de titels van boeken worden cursief weergegeven.
("Omgaan met informatie", 1987, p. 40)
(Webster's New Collegiate Dictionary, 1980, p. 345)
Als je binnen één alinea meerdere keren naar eenzelfde publicatie verwijst, kun je ná de eerste keer het jaartal weglaten, mits dit niet tot verwarring leidt met een andere publicatie. BIjvoorbeeld: Candor en Huges (2008) stelden . . . . Dat betekent volgens Candor en Huges dat eerlijkheid als een belangrijke voorwaarde beschouwd moet worden.
Uitzonderingen:
Werken van dezelfde auteur(s) worden bij meerdere verwijzingen op één plaats chronologisch (van oud naar recent) vermeld.
In verder onderzoek (Jones & Watson, 2007, 2011) werd aangetoond . . .
Werken van verschillende auteurs worden bij meerdere verwijzingen op één plaats gerangschikt in de volgorde waarin ze in de referentielijst staan (alfabetisch op naam van de eerste auteur):
. . . bleek uit diverse experimenten (Adams & Fries, 2014; Schmidt & Kobler, 2008, 2009; Zen et al., 2012).
Je vermeldt initialen en achternaam en een zo exact mogelijke datum.
(D. P. Lindstrom, persoonlijke communicatie, 25 mei, 2013)
Er komt géén verwijzing in de referentielijst.
Je gebruikt dit bij bronnen die niet opnieuw naar boven te halen zijn, zoals persoonlijke brieven, memo’s, e-mails, colleges en dergelijke.
Een geredigeerd boek is een boek met redacteuren en met artikelen van verschillende auteurs. In de regel verwijs je zo specifiek mogelijk, dat wil zeggen als je gebruik maakt van een artikel in een geredigeerd boek, verwijs je naar het artikel, niet naar het boek in zijn geheel. In de tekst verwijs je dan met auteursna(a)m(en) van het artikel en jaar van het boek. In de referentielijst wordt dan duidelijk in welk boek het artikel staat.
Als het mogelijk is, moet je de oorspronkelijke bron raadplegen en daarnaar verwijzen. Soms heb je echter kennisgenomen van het werk van een auteur via een andere publicatie en is het niet mogelijk de oorspronkelijke publicatie in handen te krijgen. In dat geval kun je als noodoplossing indirect verwijzen: je geeft aan, dat je kennis nam van het werk van een auteur via een andere publicatie. Dit gaat als volgt:
(Brown, in Watts, 2015, p. 45).
Brown (in Watts, 2015, p. 45) stelde . . .
In Engelstalige manuscripten moet dit genoteerd worden als "as cited in ..”: Brown (as cited in Watts, 2015, p. 45)
In de referentielijst komt dan alleen de publicatie van Watts.
Bij letterlijke citaten wordt altijd een paginavermelding opgenomen. Bij korte letterlijke citaten worden aanhalingstekens gebruikt:
Zij concludeerde: "Although religion news no longer seems to be synonymous with local news, this study found it still means primarily news of Christians and Christian organizations" (Buddenbaum, 1986, p. 603).
Buddenbaum (1986) concludeerde: "Although religion news no longer seems to be synonymous with local news, this study found it still means primarily news of Christians and Christian organizations" (p. 603).
Als je een letterlijk citaat hebt van meer dan 40 woorden, maak je er een blokcitaat van. Je gebruikt dan geen aanhalingstekens, en de tekst wordt vijf posities vanaf de linker marge ingesprongen. De verwijzing aan het eind van het citaat komt na de punt.
Herwijnen en Noordmans (2004) concluderen:
De persoonlijke repertoires zijn de primaire drijfveer vormen achter het oeuvre van deze makers. De eigen achtergrond en familiegeschiedenis, de directe leefomgeving en persoonlijke interesses en visies blijken de belangrijkste inspiratiebronnen voor de keuze en selectie van onderwerpen voor documentaires. Dit leidt er logischerwijs toe dat multiculturele onderwerpen naar voren komen in het werk van makers die hier direct bij betrokken zijn. (p. 285)
Als de verwijzing niet in de lopende tekst wordt gebruikt (zoals hierboven), komt die in zijn geheel aan het eind van het blokcitaat: . . . betrokken zijn. (Herwijnen & Noordmans, 2004, p. 285)
Een letterlijk citaat mag je niet vertalen en alleen de volgende veranderingen zijn toegestaan:
